De twee Dorische zuilen in Labrys refereren aan Athene, geboortestad van kunstenaar Daidalos en aan een werkplek of tempel. Nadat hij uit jaloezie een van zijn beste leerlingen doodde moest hij uitwijken naar Kreta. De Minoische Labrys, verbeeldt het gereedschap van Daidalos. De Labrys werd veelvuldig aangetroffen in het paleis van koning Minos te Knossos op Kreta. Hiervan neemt men aan, dat dit het door Daidalos gebouwde Labyrint is. Door de bronzen Labrys verzonken op de zuilen te plaatsen en deze af te dekken door een glasplaat heb ik de onvrijwillige arbeid van Daidalos voor koning Minos willen weergeven. De glasplaat verbeeldt de scheiding tussen vrijheid en gebondenheid als een onzichtbare grens. Uiteindelijk wist Daidalos met achterlating van zijn gereedschappen aan koning Minos te ontvluchten door met behulp van zelfgemaakte vleugels het luchtruim te kiezen met zijn zoon Ikaros. Tijdens deze ontsnappingsvlucht verloor hij zijn zoon. Op Sicilië kon hij zijn arbeid in vrijheid voortzetten. Het beeld is daarmee het symbool voor moeizaam verworven vrijheid, welke essentieel is voor ongebonden werken en creativiteit.